Wat een indrukwekkende twee weken heb ik nu al achter de rug.
Afgezien van het feit dat ik nog ongeveer 6 minuten heb om dit bericht te maken, wil ik toch even kort laten weten hoe indrukwekkend deze weken waren. Heerlijk om weer terug te zijn. (Even tussen twee haakjes, je kan hier internet kopen... je betaald bijvoorbeeld 25Q en dan kan je de hele dag internetten... de dag zit er bijna op dus vandaar een wat korter berichtje, zonder foto's helaas. Die komen later!) Goed, week 1 allemaal nieuwe indrukken. Heb weer heerlijk over de markt gestruind en flink afgedongen voor wat ik kocht. 14 mango's voor 50 cent! Verder stonden deze weken helemaal in het teken van pasen. Prachtige processies.. mensen die met soort van beelden door de stad lopen, enorm harde muziek erbij en dat een paar weken lang. Avond aan avond. Goede vrijdag was de laatste dag voor de processies... de hele stad komt dat bijelkaar om te kijken en te gedenken, wat bijzonder! Foto's komen heel snel!
Goed.. heb nog 1 minuut over..
dus ik moet snel opslaan en afsluiten!
Binnenkort foto's en een langer verslag!
zondag 24 april 2011
maandag 11 april 2011
BIENVENIDOS A GUATEMALA ♥♥♥
Wat een reis....
Met meteen al anderhalf uur vertraging en een jankend afscheid bij de douane zat ik eindelijk rustig bij de gate. Nummer G03 om precies te zijn. Zittend bij G03 liet ik alles een beetje bezinken en zat ik diep in gedachte tot opeens een meisje schuin tegenover mij, (ze kwam uit het buitenland maar sprak vloeiend Nederlands) de vrouw naast mij aansprak. '' Ehh sorry bent u toevallig familie of vrienden van Edwin... ''(ik kan zn achternaam niet meer herinneren, laten we 'm Edwin de Kever noemen)'' bent u misschien familie of vrienden van Edwin de Kever?'' De typisch Nederlandse mevrouw naast me, groot, breed, rode wangen van de couperose,' nou nee eh.. Edwin? Oooohh Edwin, ach ja! Jullie kennen hem ook he? Nou wat grappig! Kees moet je nou eens horen!' (Kees was blijkbaar de man van de vrouw naast me.. een rustig type) 'Kijk Kees, deze mensen kennen Edwin de Kever ook!' Opeens was ik uit gedachte en volgde ik het verhaal tussen de vreemden die elkaar van iets herkenden...
Kees begon te praten en vroeg het meisje schuin tegenover mij allerlei vragen over Edwin... 'Heb jij hem laatst nog gezien? Enig idee hoe het met z'n bedrijf gaat? Waar ga jij eigenlijk naartoe?' Het meisje begon te praten... Ik ga naar Guatemala, daar wonen mijn ouders.' Ze ging ook naar Guatemala! Hoe toevallig! Ik mengde me bijna in gesprek, ik wilde vertellen dat ik ook naar Guatemala ging, naar m'n zus. Maar voordat ik mijn mond voorbij praatte dacht ik, mmm straks zit ik naast een van die mensen in het vliegtuig.. en dan zit ik de hele reis aan ze vast. Ik hield wijselijk m'n mond en Kees en het meisje spraken verder... ik was te moe om verder mee te luisteren en verzonk weer in gedachte.
Best grappig dat je meteen al interessante mensen tegenkomt en leuke verhalen hoort. Ik luister graag mee met andere mensen... niet altijd even netjes, maar wel heel erg leuk.
Na een reis van 30 uur in een hobbelend vliegtuig met ontzettend ouderwets instructiefilmpje, een huge Amerikaanse passagier naast me, 2 meiden op Houston die ook naar Guatemala gingen, eten bij het o zo Amerikaanse Wendy's, Saskia en Sergio die me opwachtte, een snurkende Sergio naast me, een heerlijk typisch Guatemalteeks ontbijtje, en mega verse meloen sap voor 60 cent ben ik eindelijk hier in Xela....
BIENVENIDOS A GUATEMALA! ♥♥♥
Met meteen al anderhalf uur vertraging en een jankend afscheid bij de douane zat ik eindelijk rustig bij de gate. Nummer G03 om precies te zijn. Zittend bij G03 liet ik alles een beetje bezinken en zat ik diep in gedachte tot opeens een meisje schuin tegenover mij, (ze kwam uit het buitenland maar sprak vloeiend Nederlands) de vrouw naast mij aansprak. '' Ehh sorry bent u toevallig familie of vrienden van Edwin... ''(ik kan zn achternaam niet meer herinneren, laten we 'm Edwin de Kever noemen)'' bent u misschien familie of vrienden van Edwin de Kever?'' De typisch Nederlandse mevrouw naast me, groot, breed, rode wangen van de couperose,' nou nee eh.. Edwin? Oooohh Edwin, ach ja! Jullie kennen hem ook he? Nou wat grappig! Kees moet je nou eens horen!' (Kees was blijkbaar de man van de vrouw naast me.. een rustig type) 'Kijk Kees, deze mensen kennen Edwin de Kever ook!' Opeens was ik uit gedachte en volgde ik het verhaal tussen de vreemden die elkaar van iets herkenden...
Kees begon te praten en vroeg het meisje schuin tegenover mij allerlei vragen over Edwin... 'Heb jij hem laatst nog gezien? Enig idee hoe het met z'n bedrijf gaat? Waar ga jij eigenlijk naartoe?' Het meisje begon te praten... Ik ga naar Guatemala, daar wonen mijn ouders.' Ze ging ook naar Guatemala! Hoe toevallig! Ik mengde me bijna in gesprek, ik wilde vertellen dat ik ook naar Guatemala ging, naar m'n zus. Maar voordat ik mijn mond voorbij praatte dacht ik, mmm straks zit ik naast een van die mensen in het vliegtuig.. en dan zit ik de hele reis aan ze vast. Ik hield wijselijk m'n mond en Kees en het meisje spraken verder... ik was te moe om verder mee te luisteren en verzonk weer in gedachte.
Best grappig dat je meteen al interessante mensen tegenkomt en leuke verhalen hoort. Ik luister graag mee met andere mensen... niet altijd even netjes, maar wel heel erg leuk.
Na een reis van 30 uur in een hobbelend vliegtuig met ontzettend ouderwets instructiefilmpje, een huge Amerikaanse passagier naast me, 2 meiden op Houston die ook naar Guatemala gingen, eten bij het o zo Amerikaanse Wendy's, Saskia en Sergio die me opwachtte, een snurkende Sergio naast me, een heerlijk typisch Guatemalteeks ontbijtje, en mega verse meloen sap voor 60 cent ben ik eindelijk hier in Xela....
BIENVENIDOS A GUATEMALA! ♥♥♥
vrijdag 8 april 2011
Nog 1 nachtje....
Nog een nachtje! En dan vlieg ik naar Guatemala!
Ik kan echt niet wachten om weer door de straten van Xela te lopen waar het zo lekker ruikt naar tortilla's en branderig hout, waar de mensen er zo mooi uitzien in klederdracht, waar iedereen je een beetje aanstaart alsof je een beroemdheid bent, en mensen soms even aan je haar zitten... om te zien hoe een blond blank meisje voelt, om lekkere grote stukken mango te kopen voor 5 cent en gewoon in het park te zitten en mensen te kijken.
De reis, koffer inpakken, kamer onderverhuren, afscheid nemen... was allemaal best wel pittig. Maar over twee maanden ben ik weer terug, en een enorme ervaring rijker! Morgen ga ik een reis van 25 uur tegemoet, helemaal alleen. (echt niks voor mij) Gelukkig komen Saskia en Sergio me ophalen van het vliegveld! Dan begint het avontuur.... Nouja, eigenlijk begint het avontuur morgen al, als ik bij het vliegveld mn koffers incheck.... op naar Guatemala!
Ik kan echt niet wachten om weer door de straten van Xela te lopen waar het zo lekker ruikt naar tortilla's en branderig hout, waar de mensen er zo mooi uitzien in klederdracht, waar iedereen je een beetje aanstaart alsof je een beroemdheid bent, en mensen soms even aan je haar zitten... om te zien hoe een blond blank meisje voelt, om lekkere grote stukken mango te kopen voor 5 cent en gewoon in het park te zitten en mensen te kijken.
De reis, koffer inpakken, kamer onderverhuren, afscheid nemen... was allemaal best wel pittig. Maar over twee maanden ben ik weer terug, en een enorme ervaring rijker! Morgen ga ik een reis van 25 uur tegemoet, helemaal alleen. (echt niks voor mij) Gelukkig komen Saskia en Sergio me ophalen van het vliegveld! Dan begint het avontuur.... Nouja, eigenlijk begint het avontuur morgen al, als ik bij het vliegveld mn koffers incheck.... op naar Guatemala!
Abonneren op:
Posts (Atom)